'Gelukkig hebben we de foto's nog'

En voor je het weet vliegen de weken voorbij en vergeet je helemaal een nieuwe blog te schrijven… En het probleem is hoe langer je wacht, hoe meer je moet schrijven (hoe minder graag je wilt beginnen aan een nieuwe blog) en ook hoe meer je vergeet :) Gelukkig hebben we de foto’s nog, zeg ik dan maar zo.
Mijn laatste blog heb ik geschreven op 5 oktober, dat betekent dus dat ik nu over meer dan een maand aan belevenissen moet gaan schrijven. Wish me luck!
Als ik zo door mijn foto’s blader zie ik dat de eerste foto’s na 5 oktober zijn gemaakt in Bridport. Omdat er nog steeds werd gewerkt aan de open haard, zijn Steph, ik en de meiden een dagje het huis uitgevlucht. We gingen naar Bridport, het vakantieoord van een heleboel mensen in de kerk is mij verteld. Daar hebben we een dagje doorgebracht met Jack en aunty Tan die daar voor een weekend waren. Aan zee en dat met lekker zonnig weer maakte het een prachtige dag :) (zie foto’s vorige blog) En in de zomer zullen we daar weer heen gaan voor onze vakantie. Wat een mooi vooruitzicht..
Als ik zo verder kijk in mijn foto’s zie ik dat Ambrielle en Eliana een keer mijn haar mochten doen, omdat ik ook altijd hun haar doe. Ze hadden de grootste lol. En na meer dan een half uur was er dan toch een eindresultaat. Iets wat leek op een staart aan de zijkant met een vlecht erin.. Je moet het geduld er maar voor hebben :)
Twee dagen later moest het hele gezin op de foto. Omdat Marissa nu een jaar is moest er ook een foto van haar aan de wand, naast haar grote zussen. En dat was ook meteen het moment voor een nieuwe gezinsfoto. Aan mij de eer om het haar van de meiden te doen. Na een lange tijd, wat frustaties en een ‘calm-down-lollie’ zat hun haar dan toch in het gelid. Daarna mocht ik mee naar de fotoshoot. Ik denk dat ik diegene was met de meeste lol. Heerlijk toch als jij mag toekijken hoe anderen steeds maar hun best doen om zo natuurlijk mogelijk te lachen en er pijn van in de kaken krijgen :) Maar gelukkig is het eindresultaat heel mooi geworden en kan Marissa straks naast haar zusjes aan de muur gehangen worden.
Ondertussen wordt er natuurlijk nog genoeg gespeeld, getekend en geknutseld met de meiden. Ook krijgen we zo nu en dan wat beweging door de xbox en wii, maar die foto’s en filmpjes zal ik jullie besparen.. Ik lees ook nog steeds bijna elke avond een boek voor, maak staarten en vlechten, word soms plat geknuffeld en helaas doen ze me ook weleens pijn :(
Ook ben ik een aantal dagen ziek geweest. Nadat alle meiden ziek waren geweest en ik nog steeds nergens last van had, had ik gehoopt dat ik overgeslagen zou worden, maar helaas… Ik zal jullie de details besparen, maar laten we het er maar op houden dat ik de griep te pakken had.
En dan was het een aantal weken geleden Eliana’s vierde verjaardag. En omdat het weer wederom prachtig was zat de hele tuin vol mensen mensen en hebben we ook voor de eerste keer de barbecue aan geslingerd. Eigenlijk sinds die tijd is het weer alsmaar goed gebleven. Af en toe zit er een slechte dag bij, maar over het algemeen kun je elke dag wel even van de zon genieten. Met nadruk op even, want door het gat in de ozonlaag schijnt de zon hier sterker dan in Nederland en kun je dus ook veel sneller verbranden. Het voordeel is wel dat het buiten al heel snel aangenaam warm is, sneller dan in Nederland.
Sinds twee weken heb ik een soort van reismaatje, Marie. Ze verblijft bij een tante van Steph en komt uit Duitsland. Een goede gelegenheid om mijn Duits op peil te houden, al is dat tot dusver nog niet echt gebeurd omdat we Engels tegen elkaar praten, maar toch. Met haar heb ik de afgelopen weken al een heel aantal dingen gedaan. Zo zijn we met Ambrielle en Eliana naar het zwembad geweest, hebben we Just Dance 4 Kids gedaan op de xbox (vermoeiend maar leuk!) en heb ik afgelopen week een heel aantal dingen gedaan. Maandagavond is ze blijven slapen zodat we ’s morgensvroeg op tijd konden vertrekken naar Cradle Mountain. Iets wat je gewoon gezien moet hebben als je hier komt. En we hadden geluk, want het was een prachtige zonnige dag en die heb je niet veel daar. Iedereen adviseerde ons om de wandeling rond het meer te maken en dat hebben we dan maar gedaan. In het begin was het nog een beetje bewolkt en lag er nog best wat sneeuw op de bergen, maar al gauw werd het helder en konden we verder wandelen zonder jas. De wandeling zou normaal gesproken zo’n twee uur moeten duren. Het kostte ons 3,5 uur o.a. door veel foto’s te maken, even lekker zitten op de mooiste plekjes en Marie die een steile berg wilde opklimmen op zoek naar een meer. Maar het was zeker een uitstapje die de moeite waard was. De volgende dag hebben we de wetlandwalk gedaan. Een korte wandeling naar een eiland in het midden van de Tamar rivier. En natuurlijk scheen de zon weer volop, heerlijk!!
Vrijdag hebben we samen op de meiden gepast omdat Harold en Steph weg moesten en zaterdag hebben we ook nog een behoorlijk druk dagje gehad. ’s Morgens zijn we naar een van de grotten bij Mole Creek geweest. Heel mooi om te zien. Het mooiste was nog wel de ‘glow worms’. Deze beestjes zaten hoog in het plafond en toen de lichten werden uitgeschakeld zag het er net uit alsof er een heleboel sterren in het plafond zaten, echt heel mooi! Daarna zijn we doorgegaan naar Latrobe waar we naar een chocoladeboerderij/fabriek zijn geweest en vervolgens nog even in het centrum gekeken. Daarna gingen we door naar Elizabeth Town waar we eerst naar de raspberryfarm gingen voor en koffie én de chocolate covered raspberries. Wauw, en die zijn écht héél lekker! Tenslotte hebben we nog een korte stop gemaakt bij een kaasboerderij om wat kaas te proeven en roze melk te kopen voor de meiden.
En dan vandaag (maandag) heb ik de hele dag meegeholpen met de sportdag van de school. De hele dag een beetje afstanden meten en tijd bijhouden en dat met weinig zon, veel wolken en wat wind, maakte het tot een lange dag. Maar aan de andere kant was ik wel blij dat ik dit keer niet diegene was die eindeloos rondjes moest rennen, hoog en ver moest springen en van alles weg mocht gooien.
Verder zit het met het eten hier nog altijd heel erg goed. Zelf heb ik de afgelopen weken ook al een aantal gerechten geleerd te maken, zoals een soep (zonder gebruik te maken van een standaard mix), gehaktbrood, Thai green curry en een ontzettend lekker aarbeienijsdessert!! En naast dat het lekker is, is het ook nog eens allemaal heel makkelijk om te maken en dat terwijl het er niet zo uit ziet. Ben benieuwd wat ik hier nog meer ga leren, hopelijk een heleboel. Het enige nadeel is alleen dat ik waarschijnlijk elke dag moet koken als ik weer thuis kom… Gelukkig duurt dat nog heel lang :)
Naast dat ik van alles leer te maken, mag ik ook van alles uittesten. Steph is de laatste tijd aan het experimenteren met drie-lagen-ijs. De eerste was met mango, de tweede met chocolade en de derde met aardbei. Ik mocht ze alle drie testen, wat een geluk! Stuk voor stuk waren ze lekker, maar de chocolade was toch wel de beste.
Ondertussen kruipen we al langzaam naar het einde van het jaar en dat betekent kerst en… sinterklaas! Ik heb Ambrielle al haar eerste sinterklaasliedje geleerd en Eliana heeft het ook al bijna onder de knie. Ik hoor nu dus ongeveer dagelijks ‘sinterklaas kapoentje, gooi wat ik mijn skoentje…’ Heel schattig. Ik zal proberen er een keer een filmpje van te maken. Ook kennen ze de woorden ‘welterusten’ en ‘slaap lekker’. Het wordt dus weer tijd om ze wat nieuws te leren. Iemand nog ideeën?
Verder ben ik er al wel achter dat deze kerst echt heel vreemd voor mij gaat worden. Want er zijn toch best nog wat verschillen tussen hoe wij en hoe zij het vieren. Zomer of winter, barbecueën of gourmetten, zon of sneeuw, wel of geen kerstavond, wel of geen cadeaus… Vreemd, maar ik ben ook wel benieuwd.
Ook nog even een update over mijn Australische dierenboek. Die is helemaal compleet, net als Ambrielle’s en Eliana’s. We hebben uiteindelijk bijna zes of zeven sets vol gekregen, ben de tel een beetje kwijtgeraakt. Maar het blijft leuk, helemaal als je sommige dieren ook in het echt kunt zien.
Tenslotte wil ik nog even de mensen bedanken van wie ik een kaart heb gekregen. Het is heel leuk als er opeens ook post voor mij in de brievenbus zit :) En samen met de tekeningen die ik heb gekregen fleurt het mijn kamer mooi op. Natuurlijk is het net zo leuk om alle aardige en positieve reacties op mijn blog te lezen. Ik zou zeggen blijf dat vooral doen, dan heb ik af en toe ook wat te lezen!!
Ik ga er een eind aan draaien, want elke keer als ik met een blog begin wordt het alleen maar langer en langer. Ik heb ook deze keer mijn record weer verbeterd. Dit is mijn langste blog tot nu toe. Maar wees gerust, ik ga niet proberen om ze nog langer te maken. Ergens moet de grens zijn, toch?
Maar ik ga nu echt stoppen. Ik zou zeggen kijk nog even naar de foto’s en dan horen jullie later wel weer van mij.

Groeten,
Delien