Mijn allerlaatste blog

Mijn allerlaatste blog. Jaja, het avontuur zit er alweer op, helaas. Best wel weer wennen na zo’n lange tijd weg te zijn geweest. Maar voordat ik hier meer over vertel zal ik verder gaan waar ik mijn vorige blog ben gebleven.
Met pasen zijn we nog een weekendje weggeweest naar Clarence Point samen met nog vier ander families. We hadden erg mooi weer en hebben het heel gezellig gehad. ’s Avonds was het alleen wel erg koud, maar daar hebben we natuurlijk de vuurkorf voor. Willemien was er dit weekend ook bij. Of eigenlijk alleen de eerste helft, want zij werd helaas ziek :( En de Aussies hebben ons zover gekregen om in een swag te slapen. Typisch Australisch. Voor wie niet weet wat een swag is, het is een soort tent die eruit ziet als een slaapzak. Een beetje claustrofobisch dus. Willemien had het halverwege de nacht zo koud dat ze in het huis ging slapen. Ik heb het tweede nachten volgehouden, maar ben de laatste nacht ook maar naar binnen gegaan :) Het was zeker leuk om gedaan te hebben, maar geef mij maar een beetje meer ruimte hoor.
Na dit weekend kwamen Harolds ouders aan in Tassie. Leuk om hun ook ontmoet te hebben daar. Harolds moeder heeft me weer aan het breien gekregen (was niet het beste breiwerk) en heeft me leren haken, wat eigenlijk heel leuk is. Tijdens die weken dat zij er waren was het ook Stephs verjaardag en zijn we naar Agfest geweest. Dat is een hele grote agrarische markt waar echt heel veel mensen op af komen. Ik had wel een echt Australisch gevoel daar, met al die Australische boerendingen, de sheepdog die de schapen opjaagt en de paarden.
Deze weken waren behoorlijk druk en gingen ook snel voorbij. Tegen de tijd dat Harolds ouders weer weggingen had ik nog maar twee weken over in Tassie…
Langzamerhand moest ik al bezig met spullen uitzoeken; wat stuur ik op, wat laat ik hier, wat gaat er in mijn koffer.. En ik moest nog even heel hard bezig met mijn fotoalbum. Ik was er al een beetje aan begonnen, maar het ging niet zo heel snel. Toch wilde ik graag al zoveel mogelijk klaar hebben voordat ik terugkwam. Dus met heel veel hulp van Steph hebben we bijna twee weken non-stop aan mijn album gewerkt. En het resultaat mag er zijn! Zo goed als alles staat erin en ik ben er heel erg blij mee :) Ik kan Tassie nu echt niet gauw vergeten!
De laatste week was wel een beetje triest. Al die ‘laatste keren’. Nog één keer Ambrielle en Eliana naar school brengen, nog één keer zwemles, nog één keer de hele woensdag op Marissa passen… en op vrijdagavond nog één keer hun naar bed brengen en nog één keer een boek voorlezen…
De zaterdag voordat we weggingen zijn we met z’n allen nog gezellig een dagje weggeweest. We gingen ’s morgens naar Treasure Island (apekooi) waar we een paar uur lang verstoppertje hebben gespeeld. Vermoeiend hoor! Maar natuurlijk ontzettend leuk :) Daarna zijn we naar de Gorge gegaan om daar lekker te lunchen. Kortom een geslaagde dag die ik niet snel vergeet.
De laatste vrijdag hebben we gezellig buiten bij de vuurkorf gezeten met mensen uit de buurt, om daar ook afscheid van te nemen. En ook de volgende morgen (de dag dat ik wegging) kwamen er nog mensen om afscheid te nemen. Een beetje triest allemaal hoor. Ik wilde nog helemaal niet weg! Die laatste dag was een hele drukke dag. Ik was druk bezig met alles in mijn koffer te krijgen, wat nogal lastig was :) en natuurlijk nog even met de meiden spelen. En dan hadden we vlak voordat ik weg moest nog een barbecue. Daar heb ik nog even rondgescheurd in een buggy met de Tasmaanse wind in mijn haren. En toen moest ik echt weg… Afscheid nemen was nou niet echt een pretje. En eigenlijk realiseer je pas dat je weg bent als je alleen in het vliegtuig zit :(
Gelukkig maar dat ik eerst nog een stop had in Melbourne, waar ik diezelfde avond Janneke kon opwachten op het vliegveld. Met haar heb ik nog een paar hele gezellige dagen in Melbourne gehad. De eerste dag zijn we met een bus rondom het centrum gegaan. Van de Royal Botanic Gardens tot de Queen Victoria market, de harbour en Federation Square… we hebben het allemaal gezien. De tweede dag hadden we een tour naar Philip Island geboekt die ons eerst meenam naar een soort van kleine dierentuin. Daar hebben we de Tassie Devil gezien, emu’s, walibi’s en koala’s! Schattige beestje toch, die koala’s. En lui ook trouwens. We hoorden dat ze twintig uur per dag slapen! Ook hebben we daar kangoeroes gevoerd. Heel leuk want ik had natuurlijk alleen nog maar de kleine walibi’s gezien. Daarna gingen we naar een ander park waar we nog meer koala’s hebben gezien en vervolgens zijn we doorgegaan naar een boerderij. Hier heb ik weer zo’n sheepdog gezien die de schapen opjaagde én hebben we echt schaapscheren gezien. Hoe Australisch (McLeod’s Daughters) is dat! De laatste stop was bij de penguins. Zodra het donker was zagen we een heleboel kleine penguins het strand op waggelen, op weg naar hun nestjes. Echt zo schattig die beestjes.
De laatste dagen hebben we nog een beetje meer rond gekeken in Melbourne. Natuurlijk nog even het centrum ingegaan, op zoek naar de malls en de laneways en de nieuwe, ontzettend grote H&M! En we zijn zelfs naar een Australische Aldi geweest, gewoon omdat het kon :) En we hebben natuurlijk gebruik gemaakt van de City Circle Tram, iets wat je moet doen als je een keer naar Melbourne gaat.
Afgelopen woensdag moest ik dan ook Melbourne (en Australië) verlaten. De terugvlucht ging bijzonder goed. Doordat de eerste 14 uur durende vlucht in het donker was heb ik veel meer kunnen slapen dan op de heenreis. Ook was het eten tijdens de vlucht van Dubai naar Amsterdam al op Nederlandse tijd, wat er voor heeft gezorgd dat ik helemaal geen last van een jetlag had! Hoe goed is dat :) En nu ben ik weer thuis, na negen maanden. Best apart om te zien wat er allemaal veranderd is en ook best wel wennen aan een heel ander ritme en andere omgeving. Wel leuk natuurlijk om iedereen te vertellen over Australië en mijn fotoalbum te laten zien :) Voorlopig zal ik nog wel druk zijn met iedereen weer zien en heel veel bijpraten. Allemaal heel leuk natuurlijk, maar tegelijkertijd zou ik zo weer op het vliegtuig stappen en teruggaan naar het mooie Tassie :) En wie weet gebeurt dat nog wel voor het einde van het jaar…

Dat was dan mijn allerlaatste blog. Ik hoop dat jullie het met plezier hebben gelezen. Bedankt voor alle leuke reacties, kaartjes en berichtjes tijdens deze negen maanden. En hopelijk zie ik jullie allemaal snel weer.

Delien